Laos

Zo, terwijl ik de foto’s van Thailand probeer te uploaden (weet niet of het lukt door de trage Wifi), ben ik alvast begonnen met het reisverslag van Laos. Bij dit verslag gaan we even wat nieuws proberen, we gaan nl interactief in dit verslag. Linkjes, verwijzingen etc etc. Enjoy!!

Na de hectische grensovergang zijn we in 2 dagen met de slow boat naar Luang Prabang gegaan, een erg goed begin van Laos! Op de boot, waarop +/- 60% toeristen zaten en +/-40% locals gingen al snel de iPod+boxjes aan voor een lekkere beat. Met ‘t voetje buitenboord, een koude Beerlao in de hand, al kijkend naar de passerende boten, jungle en kleine dorpjes had ik weer een ultiem geluksmomentje. Al snel legden we contact met allerlei reizigers uit alle uithoeken van de wereld. Het is erg interessant om te horen waar iedereen al is geweest, nog heen gaat en waarom ze aan het reizen zijn. De boottocht is zeker een van de highlights van de trip tot nu toe.

Luang Prabang (LP) is echt een heel erg mooi stadje, dat op een Unesco lijstje staat vanwege de Franse architectuur. Ook de mensen in Laos zijn enorm vriendelijk en zeggen je vaak tijdens het passeren gedag en proberen een praatje te maken om zo meteen hun Engels te kunnen oefenen. We kregen weer een beetje Myanmar gevoel. Ook de toeristen zijn hier weer anders, waar je in Thailand nogal wat bak-en-stap publiek tegenkwam, hier toch wat meer avontuurlijke reizigers. Ook het eten is hier anders, veel meer Franse invloeden, dus de ontbijtjes met crêpes en baguettes gingen er lekker in.

Omdat we de smaak in Xing Ping (China, zie eerder reisverslag) al goed te pakken hadden besloten we om weer een mountainbike te huren zodat we de omgeving rond LP konden verkennen en om de kilo’s die we er inmiddels weer aan hebben gegeten er af te fietsen. De mooie omgeving zoefde langs ons heen. [Fok wat is het heet hier trouwens… 8 uur ‘s ochtends en ik zweet me al rot, ik kap er mee en duik effe de Mekong in. (De volgende dag inmiddels, omdat ik na het zwemmen een heerlijk koude Beerlao heb gepakt en in een hangmat ben gaan liggen)]

Anyway, de omgeving rondom LP staat bekend om een aantal prachtige watervallen. Na lang zoeken en een aantal steile dirt roads te hebben overwonnen kwamen we aan bij de plek waar we moesten zijn. Of ja, niet helemaal want we moesten ook nog een stukje met de boot, waar we natuurlijk een klein bedrag voor moesten betalen. Eenmaal aangekomen in de buurt van de waterval moesten we weer een klein bedrag betalen om ‘het park’ binnen te komen. De Laosianen (weet niet of het klopt, maar het bekt lekker, in ieder geval beter dat Laoïeters of Lao-ers) kunnen dit als de beste. Ze trekken je heel langzaam leeg met hele kleine onnodige bedragen, ach je moet het maar zien als een soort van ontwikkelingshulp aan het land. Na het betalen van de entree voor de waterval moesten we een stukje naar boven klimmen. Ondertussen kwamen we nog wat locals op olifanten tegen die hun dagelijkse bad kregen. De 'opzichters' van de waterval vergaten er gemakshalve even bij te zeggen dat deze waterval bijna droog lag, omdat we aan het einde zitten van het droge seizoen (zucht), dus wij weer t bootje op en terug naar de fietsen om het mooie rondje af te maken.

Een dag later hebben we even goed geïnformeerd vooraf, zodat we niet weer met een kat in de zak terugkomen (onze backpacks zijn immers al overvol!) en zijn we met een scootertje naar de bekende waterval Tat Kuang Si gereden. Het was daar erg mooi! Een heuse werkende waterval met verschillende enorm blauwe poeltjes aan de voet. (zie foto’s)

Een andere opvallende zaak in LP is dat je er erg leuke barretjes hebt (voor de kenners of toekomstige reizigers: Utopia is zoooooo chill !!!), maar deze allemaal om 23:30 uur sluiten. Het enige wat dan nog open is, is ‘The Bowling Alley’. Iedereen die nog even door wil gaan wordt in een tuk tuk geladen (net even 10 personen meer in de tuk tuk laden dan eigenlijk past) en in 10 minuten er heen gebracht. En wat schetst onze verbazing… The Bowling Alley is geen synoniem voor een vette club. NEE, het is Angelie’s ‘favoriete’ bezigheid, een werkelijke bowlingbaan. Maar dan wel één waar je een hele fles Lao Lao rum (dat spul is echt vergif) en fles cola krijgt voor in totaal een welgetelde 6 euro! Gevolg hiervan is dat iedereen apelam aan het bowlen is. Wat blijkt, Lao Lao is goed voor het plezier in de sport. Maar niet goed voor alles, want de ballen komen bovengemiddeld vaak in de goot terecht en 1 werd zelfs keihard tegen Angelie’s been aangegooid door een ‘hulpvaardige’ gast. Zijn bedoeling was goed, namelijk om eindelijk eens (na al 8 beurten) wat punten op de teller van Angelie te krijgen. Ik daarentegen was op de bowlingbaan helemaal in m’n element. Ik voelde me Jesus Quintana, Walter Sobchak, Earnie McCracken en ‘the Dude’ tegelijk. Een klinkende overwinning met een score van ruim onder de 100 punten. Kun je nagaan hoe iedereen er aan toe was.

De volgende bestemming was Vang Vieng, dat naast haar geweldige karstgebergte (weer een prachtig rondje gemaakt op de ATB, zie foto’s), bekend staat om het tuben van bar naar bar. Jullie zien wel dat wij onze feestjes niet missen in Laos! Iedereen waarschuwt je dat je goed moet uitkijken omdat er elk jaar wel een paar dode toeristen te betreuren zijn ie tijdens het tuben om het leven komen door verdrinking door teveel alcohol en andere verdovende middelen die je overal in Vang Vieng worden aangeboden. Het gevolg hiervan is dat er nog maar 4 bars open zijn op de route, maar dat iedereen dus wat langer blijft hangen bij deze bars en dat de bars gezellig druk zijn.

Zoals al eerder genoemd was het het droge seizoen en stroomde de rivier niet snel en waren alle scherpe rotsen zichtbaar voor ons. De drank vloeide rijkelijk en enigszins beneveld stapten we in de tuk tuk, die vervolgens in een greppel reed. Gevolg: een blauw oog voor Angelie (ik mag de foto van het blauwe oog niet plaatsen van haar), een pijnlijke vinger en schouder voor mij en een kapotte tuk tuk. Omdat ik naast de chauffeur zat gaf ie meteen mij de schuld van het ongeluk. Zoals enkele van jullie wel weten heb ik een klein verleden met het veroorzaken van ongelukken vanuit de bijrijdersstoel. Gevolg; de rest van de avond op het politiebureau doorgebracht en ik mocht pas naar huis nadat de politie een aantal paspoorten in beslag had genomen. De volgende dag kregen we onze paspoorten weer terug na wat onderhandelingen en een kleine storting in het ‘ontwikkelingshulpfonds’ van Laos. Mooi avontuur, met gelukkig geen ernstige gevolgen.

Opvallend in Vang Vieng is de landingsbaan die midden in het stadje ligt. Deze werd gebruikt door de Amerikanen in de Vietnam war om de grensstreek tussen Laos en Vietnam te bombarderen. Overal in Laos zie je mensen kleine artikelen verkopen die gemaakt zijn van bommen die niet zijn afgegaan.

Na Vang Vieng de bus gepakt naar Vientiane, dat volgens mij de saaiste hoofdstad ter wereld is. Behalve het schuilen voor de hete zon is er weinig te doen in Vientiane, wel hebben we een leuk gesprek met een student die z’n Engels wilde oefenen met ons. De stad heeft wel erg goede restaurantjes, dus ook van ons bezoek aan Vientiane kunnen we positieve ervaringen meenemen. Het eten in Laos is trouwens, net als de rest van de Z-O Aziatische landen erg lekker. De nationale gerechten zijn sticky rice en BBQ (Yes)!!

De volgende bestemming was Thakaek. Dit is een plaatsje wat de start is voor de ‘Laos loop’ een rondje door centraal Laos dat je per motorscooter kan afleggen. We huurden een 100cc scooter/motor (wel een Honda van 9 euro per dag, want op de goedkope Chinese shit, zat prinses Angelie niet lekker) bij Ms. Wang Wang in Thakaek voor 4 dagen en begonnen aan ‘The loop’. We zijn trouwens niet de meest handige reizigers. We staan vaak redelijk vroeg op om na t ontbijt nog even te relaxen om vervolgens rond 12 uur de activiteit te starten, waardoor we vaak levend verbranden in de zon. Ook nu weer lekker hip op de motor met onze Ray Bans op en mouwloze shirtjes aan! Je kan nu nog steeds zien welk shirtje ik heb aangehad tijdens de (dirt)road trip. Gelukkig konden we wat verkoeling vinden in de vele grotten die de omgeving rijk is. 500km al hobbelend op de motor in Laos geeft echt een heel erg vrij gevoel en je komt ook op speciale en zeer mooie plekjes, genieten dus!!

De omgeving was prachtig (heuvel-/bergachtig, jungle, rijstvelden die nu helaas droog zijn en thee- en tabaksplantages) en de guesthouses waar we verbleven waren ook erg gaaf, coole BBQ’s en zeer vriendelijke lui. Hoogtepunt van deze trek was een bezoek aan de Konglor cave. Dit is een grot van 7 km waar je met een bootje doorheen vaart. We moesten wel een paar keer uitstappen en de boot over wat ondiepe stukken trekken.

’s Nachts werd ik wakker door de enorme regen- en onweersbui die over de vallei trok. Of was het misschien een gillende Angelie die een kakkerlak over zich heen voelde lopen (hahaha)? (toevoeging Angelie: dit is dus ECHT gebeurd terwijl ik lekker in mijn bedje lag!)

De laatste stop in Laos waren de 4000 Islands, waar we een paar dagen in de relaxmodus wilden gaan. De trip er naar toe duurde wat langer dan gepland. (De tuk tuk chauffeur wilde z’n karretje helemaal volgepropt hebben met mensen) Hierdoor kwamen we net te laat aan voor de ferrie naar het eiland waar we wilden verblijven. Gelukkig gingen er nog wat locals naar een ander eiland waardoor we (woekerprijzen) toch nog aan de overkant terechtkwamen. Na een nachtje in een ietwat krakkemikkig hutje, de volgende dag op zoek gegaan naar een ander, dus Wifi aan --> Tripadvisor aan --> Goed guesthouse vinden --> (iets te kleine) Fietsen gehuurd --> Met backpack op het halve eiland rondgereden --> Zwaaien naar alle locals die je lachend aankijken en vriendelijk groeten --> Een pareltje van een guesthouse vinden!! (Top top, hier echt heengaan als je ooit op Don Det komt, http://www.tripadvisor.com/Hotel_Review-g1082249-d2535084-Reviews-Mama_Leuah-Don_Det_Champasak_Province.html) --> Genieten als een malle!

De 4000 islands liggen in de Mekong, die hier in een soort van lagune vertakt. Allemaal kleine eilandjes, meren en watervallen (wel een paar grote), die zorgen voor een prachtige omgeving. We hebben hier een paar dagen helemaal niets gedaan. Echt zwaar ontspannen, we zijn daar zwaar in de watten gelegd door het personeel van het guesthouse. Daarnaast maakten de andere gasten ons verblijf nog leuker! M.u.v. in 4 dgn dit reisverslag typen en het overigens nog niet afgekregen te hebben, lekker gegeten, lekker gedronken, beetje kayakken en Irrawady zoetwaterdolfijnen bekijken, beetje lezen, beetje in de hangmat wegdutten, en gezellige gesprekken met de overige gasten gevoerd te hebben, hebben we niet erg veel meer gedaan. Die laatste zin is wel erg lang en grammaticaal onjuist, maar dat is niet de issue hier.

Met veel ‘tegenzin’ hebben we toch maar een busrit geboekt naar weer een nieuw land, Cambodja. Ankor Wat, here we come!! Whoop whoop!

Wist je dat:
De mensen die de speedboat pakken op de Mekong allemaal een helm dragen. Zo hard gaan die dingen. (toevoeging Angelie: denk eerder dat het aan de gammele bootjes ligt) (toevoeging Roy: Ze gaan heel hard en zijn een beetje gammel)
Het uploaden van de foto’s van Thailand niet is gelukt. Doe het wel een andere keer (inmiddels wel en staan ze er al op)
De mensen uit Laos, Laotianen of Lao worden genoemd en geen Laosianen.
Angelie haar ticket naar huis al heeft geboekt. Ze vliegt op 1 mei weer naar huis en is vanaf dan in Amsterdam voor jullie te bewonderen.
Ik inmiddels ook m’n terugvlucht heb geboekt, ik vlieg echter vanaf een ander continent naar huis, voor een tipje van de sluier klik: http://youtu.be/Kgq1g-2cQ54. (irritant he dat ik het gewoon niet zeg?)
Ik daar een groot feestje ga maken met m’n homeboys!
Ik Angelie dan wel heel erg ga missen.
De mensen in Laos enorm lui lijken. Je ziet iedereen slapen terwijl ze eigenlijk moeten werken. (het kan ook zijn dat net het drukke seizoen achter de rug is en ze hierdoor erg moe zijn)
We in Laos al een paar keer een flinke regenbui hebben gehad, terwijl het regenseizoen eigenlijk nog niet is begonnen.
Men in Laos liegt over de reistijden met de bus. Als er staat dat de reistijd 4 uur bedraagt, dan weet je zeker dat het minimaal 6 uur gaat duren. Mentaal erg zwaar, vandaar dat we moesten uitrusten op Don Det.
Alle muziek in Laos klinkt hetzelfde. Ze draaien dit vaak een paar uur achter elkaar in de bus. Het lijkt wel of ik naar een kapotte grammofoonplaat aan het luisteren ben. Ik vind het geeneens goede muziek: http://youtu.be/AsrYOT1OhsA
We hebben deze trip al een temperatuursverschil van 71 graden meegemaakt. -32 in Mongolië en 39 graden in Vientiane! Ik weet niet wat ongemakkelijker is, heel koud, of heel erg warm.
Ik een heel erg indrukwekkend boek heb gelezen over Cambodja tijdens het bewind in de periode 1975 – 1979. Schrijfster: Loung Ung, Titel: First they killed my father, ISBN 1-84018-415-9. Echt een aanrader voor wie hierin geïnteresseerd is.
Je soms hele gesprekken voert met mensen uit Nederland in het Engels. We lijken Regilio Tuur wel!
Het eten in z-o Azië erg lekker is, maar ik toch wel zin heb in een bruine boterham met oude kaas.
Er in Laos enorm veel vlinders zijn en deze echt komen in alle soorten, kleuren en maten.