4e Reisverslag
Door: Roy (met Angelie als editor)
27 Februari 2014 | China, Kunming
Gebakken poppetjes in Xi’an, Shanghai the concrete jungle where dreams are made of & Karstgebergte in Guilin+Xing Ping+Yangshuo
Dat zijn zo ongeveer de onderwerpen voor dit reisverslag.
Bij het vorige reisverslag vertrokken we net uit Beijing. Dat ging nogal vlug, want we hebben de Bullettrain naar Xi’an gepakt. Voordat we vertrokken werden de raampjes nog even gelapt en zoef daar gingen we. Het snelste dat ik heb gezien was 309 km/u. In de trein zijn 3 types stewardessen/conductrices. De mooiste meisjes worden volgens mij uitgekozen om de kaartjes te knippen. De iets minder mooie meisjes worden uitgekozen om het eten rond te brengen en de minst mooie, moesten het doen met de vloer aanvegen. Kortom die halve trein was gevuld met personeel van de Chinese spoorwegen.
Die Chinezen flikkeren alles gewoon op de grond omdat er toch wel een andere Chinees in de buurt is die de boel weer komt aanvegen. Het enige probleem is echter dat ze dit ook in de natuurparken doen, waardoor er op veel mooie plekjes zwerfafval te vinden is. Jammer. Sustainability moet hier duidelijk nog doordringen. Zo, ik heb m’n Bono/Al Gore momentje weer gehad. Goed waar waren we, oh ja Xi’an.
We zaten in Xi’an het gezelligste hostel tot nu toe, met live muziek en veel dronken Chinezen, maar ook een paar leuke meiden (2x Bolivia, 1x Hongarije, 1x Wit-Rusland) die in China studeren. Met hen + een Amerikaanse gast uit Miami (die dacht dat het minimaal 20 graden zou zijn in China en hierdoor geen jas en goede schoenen had meegenomen) gingen we de volgende dag met de bus naar een van de grootste trekpleisters van China, het Terracottaleger. Het Terracottaleger is erg indrukwekkend. Veel, levensgrote, gebakken soldaten en paarden waarvan er geen een gelijk is. Ooit laten bouwen door een Chinese keizer. Maar zoals bij veel toeristische attracties in China heb je een beetje het gevoel dat je in een tourist-trap bent belandt. Erg veel winkeltjes met souvenirs, veel te duur eten en overal gidsen die hun diensten aanbieden.
Na het Terracottaleger, hebben we wat door Xi’an gewandeld en ook nog een fietstocht gemaakt op de citywall van Xi’an. Erg mooi, want rondom de oude stadmuren staan veel hoge woontorens en gebouwen, dit geeft een mooi contrast. Voor de rest is Xi’an een grote stad, waar volgens ons niet heel veel te doen is.
Oh, nog wel een vet lekker (straat-) restaurantje ontdekt in China. Voor meer info, stuur me een PM!! Vet lekker eten voor nog geen 2 euro pp, incl. biertje!
Vanuit Xi’an vlogen we in 2 uurtjes naar Shanghai, het meest oostelijke punt van onze reis. Wat een stad, wat een stad en we zouden er 5 nachten blijven! (zie fotookes (voor de Brabanders onder jullie)). Nadat we ’s avonds de metro hadden gepakt en uitgestapt waren op Peoples square, dachten we dat het weer dag was geworden. Wat een lichten daar, Times Square is er echt helemaal niets bij. Na een hapje en een drankje naar de rivier gelopen waar we uitkijk hadden over Pudong en haar wolkenkrabbers. Wederom een heel erg vet uitzicht!
De volgende dag hebben we de lift gepakt naar het hoogste observatiedek ter wereld (435m) hoog. Vooralsnog, want naast dit gebouw zijn de Chinezen een nog veel hoger gebouw aan het bouwen. Van de bovenkant zag de stad er zomogelijk nog mooier uit.
Shanghai staat bekend als het financiële hart van China, maar daarnaast ook als een hippe stad waar je een goed feestje kunt bouwen en hoe kun je dat beter doen dan met 2 ‘locals’ die al 7 jaar in Shanghai wonen, Lonneke en Michael. Het plan was een hapje te eten met ons 4-en, en daarna een klein drankje doen, omdat zij de volgende dag gewoon weer aan het werk moesten. Alleen een klein drankje drinken wilde niet echt goed lukken waardoor we ’s ochtends om half 7 wederom met z’n 4-en ergens in Shanghai een hapje aan het eten waren, alleen nu half kwijlend, een beetje scheel kijkend en met dubbele tong pratend….
De volgende dag konden we nagenoeg helemaal afschrijven, maar ineens bedacht ik me dat er bij de Yuajang Gardens een lampionnenfestival was om het einde van het springfestival te vieren, dus wij erheen. Wat we alleen niet wisten was dat iedereen die ook naar de Forbidden City was geweest (zie reisverslag 3) ook naar het lampionnenfestival ging (2 attracties voor de prijs van 1??). Wat een mensenmassa! Niet te doen met een flinke kater, dus snel wat foto’s nemen en wegwezen daar.
Lonneke en Michael hadden ons aangeraden om nog een bezoekje te brengen aan Zhujiaojiao (of zoiets, geen zin om het op te zoeken. Ik heb vakantie hoor!!). Dit is een klein stadje met allemaal gondels, restaurantjes, tempeltjes en steegjes.
Erg leuk.
Oh, wat ik vergeet te vertellen is dat de Chinezen blijkbaar erg gek zijn op tofu in allerlei verschillende vormen. Één type springt er wel erg uit dat is de ‘stinky’ tofu. Wat meurt dat spul zeg, gadverdamme. Op veel plekken in Zhujiaojiao (of zoiets) rook het naar dat spul. Je kan nog beter aan m’n schoenen ruiken nadat ik de hele dag in de modder heb gelopen dan dat spul. Baaah, krijg weer kippenvel nu ik het opschrijf.
’s Avonds waren wij, èn Lonneke en Michael, weer redelijk hersteld van de vorige stapavond en was het tijd voor de volgende. Echter nu, was het: meiden met de meiden en de mannen met de mannen. Dat betekende ook dat Angelie en ik voor het eerst sinds 6 weken niet bij elkaar zouden zijn. Wat een opluchting moest dat geweest zijn voor Angelie zeg, even geen geklaag, gesteun, gezeur aan haar hoofd! (Voor mij ook even lekker)
Na wederom een korte nacht vertrokken we vol goede moed naar het station voor het vertrek met de trein richting Guilin. Jippie!! We mogen weer met de trein en ook nog eens een overnachting in de trein. Dit keer hebben we gekozen voor de hard-sleeper variant. D.w.z. stapelbedden van 3 hoog in een wagon zonder aparte compartimenten. Kortom een erg luidruchtig, geurig en kleurig geheel, maar oordoppen en een slaapmasker doen wonderen.
De regio rondom Guilin, Xing Ping en Yangshuo kenmerkt zich door het prachtige landschap, bestaande uit karstgebergte, sinaasappelgaarden, rijstvelden en kleine dorpjes, waarin je lekker kan fietsen.
Na 1 nacht en dag in Guilin vertrokken we per bamboevlot naar het kleine stadje/dorpje Xing Ping. De tocht voer ons door het karstgebergte, wat heel mooi was (foto’s). Het regende wel, maar dat mocht de pret niet drukken. Het gaf het geheel wat mystieks (schrijf je dat zo?). Op de boot zaten we met een Chinese jongen die wel zin had in een praatje met ons. Het enige probleem was dat hij geen Engels sprak. Daar had hij wel wat op gevonden. Een soort van Google Translate die soms erg rare vertalingen gaf. Hilariteit alom dus.
In Xing Ping hebben we een berg(je) beklommen met mooi uitzicht, dat was nogal een gevaarlijk avontuur, omdat het geregend had en het pad erg steil en glad was. Toch weer veilig beneden gekomen en daarna het plekje opgezocht dat op het briefje van 20 yuan staat (ja zo mooi is het daar dus!).
De volgende dag was het stralend weer en zaten we voor het eerst in de ‘double digits’ qua temperatuur, het was maar liefst 11 graden!!!! En wat doen wij Hollanders als het mooi weer is, dan gaan we fietsen!! ATB’s gehuurd en op pad. Na een paar minuten zaten we helemaal onder de modder en werden we uitgelachen door de plaatselijke bevolking (vooral Angelie), maar na een km of 30 kwamen we vol nieuwe indrukken weer terug bij de fietsverhuurder aan, bedankte hem en wenste hem veel succes met het schoonmaken van de fietsen.
Nadat we ons hadden omgekleed, de bus gepakt naar Yangshuo dat een km of wat verderop lag. Leuk stadje, dat is ingesteld op de toeristen.
Ook hier weer een berg beklommen en een prachtige zonsondergang meegepakt (zie hele vette foto!). Toevallig zat BFF Alex in hetzelfde hostel en hebben we weer een gezellige avond met hem en wat andere Engelse schavuiten gehad (foto).
Weer een trein gepakt, naar Kunming, de stad van de eeuwige lente, ondertussen wel zeiknat geregend op de ochtend van vertrek in Yangshuo.
We wilden in 1e instantie vanuit Kunming naar de Tiger Leaping Gorge in Lijiang doorreizen, maar omdat het qua tijd erg krap was hebben we hier maar van af gezien en de vliegtickets naar Myanmar al geboekt.
De 2 dagen in Kunming waren heerlijk, 20 graden, veel groen, dansende mensen in het park, veel studenten, een heel relaxte stad om een paar dagen te verblijven. We hadden maar 2 taken in Kunming, het omwisselen van onze Chinese Yuan naar hagelnieuwe Dollars omdat je in Myanmar niet kan pinnen en het opsturen naar Nederland van onze winterkleding en andere onnodige spullen. Dus, hop hop, met vederlichte backpacks en een portefeuille vol hagelnieuwe dollars, het vliegtuig in en op naar alweer het volgende land. Myanmar!!!!
Wist je dat:
Angelie steeds meer op een Chinees gaat lijken, ze drinkt ook al heet water tegen alle kwaaltjes, ze slurpt haar soep/noodles/dumplings/sichzuan beef met fried rice/of een ander willekeurig heerlijk gerecht op, en ze begint volgens mij ook al in een schuine lijn te lopen (zie ‘wist je dat’ van deel 3). Ik vind het allemaal best, maar hoop niet dat ze het keiharde gerochel en boeren van de Chinezen overneemt.
Er in China bijna geen deodorant te krijgen is. Volgens mij stinken die mensen niet (i.t.t. de tofu..).
Ik de Chinezen best wel cool vindt, ondanks dat ik hier allerlei aparte zaken opschrijf.
Ik Strava KOM ben op het rondje op de City wall van Xi’an en op een traject in Xing Ping. Knappe jongen die mij onttroont op deze segmenten!
Chinezen ook regelmatig zonder reden achteruit lopen op straat, WTF????
Ik een berichtje kreeg via waarbenjij.nu dat een heer van 81 onze verhalen had gelezen en daarvan genoot. Ik vond dit een erg leuk bericht en ik hoop dat hij dit verhaal weer leest en er net zoveel van geniet als de vorige keer.
Wij alle berichtjes die achtergelaten worden op waarbenjij.nu erg leuk vinden!
Nederland iedereens ass heeft gekickt in Sotchi!
Een Chinese begrafenis ook om half 8 ’s ochtends kan plaatsvinden.
Ze in Yangshuo op de markt gerookte hele honden verkopen, die je kunt opeten en buiten kleine puppies worden verkocht die als huisdier worden gehouden. Heel apart, maar bij ons heeft Flappie tot de kerst ook een goede tijd gehad.
Ze dan met de kist door de straat lopen (veelal achteruit lopend, mediterend blijkbaar) en naast een herrie makende fanfare er ook iemand vuurwerk loopt af te steken, waardoor je je rot schrikt in bed omdat je denkt dat er ergens een bom ontploft.
We in Yangshuo wederom afscheid hebben genomen van BFF Alex, maar wel met de belofte om elkaar elders in Azië te treffen (to be continued!).
Het erg slecht voor je gemoedsrust is om ’s ochtends net op tijd aan te komen bij de trein nadat je zeiknat bent geregend, er 15 Chinezen achter je lopen te roepen dat je op moet schieten, en er 8 gillende kinderen door de trein heen rennen. Life is a bitch.
Het erg goed voor je gemoedsrust is om, als je je eenmaal in de 50 km/u rijdende trein hebt geïnstalleerd, naar buiten te kijken naar het prachtige Chinese karstgebergte, je iPod op met mooie liedjes van o.a. Rowwèn Heze en Ramses Shaffy en Rokjesdag van Martin Bril op je eReader. Life is great!
Ik m’n eerste muggenbult al heb. Shit!
Wij de 3,5 week in China helemaal fantastisch vonden!
Ik geen zin meer heb om te schrijven en er een eind aan brij.
PS De rest van de foto's bij dit reisverslag volgen later. Wifi is traag en ik moet uitchecken!
Gr,
Angelie en Roy
Dat zijn zo ongeveer de onderwerpen voor dit reisverslag.
Bij het vorige reisverslag vertrokken we net uit Beijing. Dat ging nogal vlug, want we hebben de Bullettrain naar Xi’an gepakt. Voordat we vertrokken werden de raampjes nog even gelapt en zoef daar gingen we. Het snelste dat ik heb gezien was 309 km/u. In de trein zijn 3 types stewardessen/conductrices. De mooiste meisjes worden volgens mij uitgekozen om de kaartjes te knippen. De iets minder mooie meisjes worden uitgekozen om het eten rond te brengen en de minst mooie, moesten het doen met de vloer aanvegen. Kortom die halve trein was gevuld met personeel van de Chinese spoorwegen.
Die Chinezen flikkeren alles gewoon op de grond omdat er toch wel een andere Chinees in de buurt is die de boel weer komt aanvegen. Het enige probleem is echter dat ze dit ook in de natuurparken doen, waardoor er op veel mooie plekjes zwerfafval te vinden is. Jammer. Sustainability moet hier duidelijk nog doordringen. Zo, ik heb m’n Bono/Al Gore momentje weer gehad. Goed waar waren we, oh ja Xi’an.
We zaten in Xi’an het gezelligste hostel tot nu toe, met live muziek en veel dronken Chinezen, maar ook een paar leuke meiden (2x Bolivia, 1x Hongarije, 1x Wit-Rusland) die in China studeren. Met hen + een Amerikaanse gast uit Miami (die dacht dat het minimaal 20 graden zou zijn in China en hierdoor geen jas en goede schoenen had meegenomen) gingen we de volgende dag met de bus naar een van de grootste trekpleisters van China, het Terracottaleger. Het Terracottaleger is erg indrukwekkend. Veel, levensgrote, gebakken soldaten en paarden waarvan er geen een gelijk is. Ooit laten bouwen door een Chinese keizer. Maar zoals bij veel toeristische attracties in China heb je een beetje het gevoel dat je in een tourist-trap bent belandt. Erg veel winkeltjes met souvenirs, veel te duur eten en overal gidsen die hun diensten aanbieden.
Na het Terracottaleger, hebben we wat door Xi’an gewandeld en ook nog een fietstocht gemaakt op de citywall van Xi’an. Erg mooi, want rondom de oude stadmuren staan veel hoge woontorens en gebouwen, dit geeft een mooi contrast. Voor de rest is Xi’an een grote stad, waar volgens ons niet heel veel te doen is.
Oh, nog wel een vet lekker (straat-) restaurantje ontdekt in China. Voor meer info, stuur me een PM!! Vet lekker eten voor nog geen 2 euro pp, incl. biertje!
Vanuit Xi’an vlogen we in 2 uurtjes naar Shanghai, het meest oostelijke punt van onze reis. Wat een stad, wat een stad en we zouden er 5 nachten blijven! (zie fotookes (voor de Brabanders onder jullie)). Nadat we ’s avonds de metro hadden gepakt en uitgestapt waren op Peoples square, dachten we dat het weer dag was geworden. Wat een lichten daar, Times Square is er echt helemaal niets bij. Na een hapje en een drankje naar de rivier gelopen waar we uitkijk hadden over Pudong en haar wolkenkrabbers. Wederom een heel erg vet uitzicht!
De volgende dag hebben we de lift gepakt naar het hoogste observatiedek ter wereld (435m) hoog. Vooralsnog, want naast dit gebouw zijn de Chinezen een nog veel hoger gebouw aan het bouwen. Van de bovenkant zag de stad er zomogelijk nog mooier uit.
Shanghai staat bekend als het financiële hart van China, maar daarnaast ook als een hippe stad waar je een goed feestje kunt bouwen en hoe kun je dat beter doen dan met 2 ‘locals’ die al 7 jaar in Shanghai wonen, Lonneke en Michael. Het plan was een hapje te eten met ons 4-en, en daarna een klein drankje doen, omdat zij de volgende dag gewoon weer aan het werk moesten. Alleen een klein drankje drinken wilde niet echt goed lukken waardoor we ’s ochtends om half 7 wederom met z’n 4-en ergens in Shanghai een hapje aan het eten waren, alleen nu half kwijlend, een beetje scheel kijkend en met dubbele tong pratend….
De volgende dag konden we nagenoeg helemaal afschrijven, maar ineens bedacht ik me dat er bij de Yuajang Gardens een lampionnenfestival was om het einde van het springfestival te vieren, dus wij erheen. Wat we alleen niet wisten was dat iedereen die ook naar de Forbidden City was geweest (zie reisverslag 3) ook naar het lampionnenfestival ging (2 attracties voor de prijs van 1??). Wat een mensenmassa! Niet te doen met een flinke kater, dus snel wat foto’s nemen en wegwezen daar.
Lonneke en Michael hadden ons aangeraden om nog een bezoekje te brengen aan Zhujiaojiao (of zoiets, geen zin om het op te zoeken. Ik heb vakantie hoor!!). Dit is een klein stadje met allemaal gondels, restaurantjes, tempeltjes en steegjes.
Erg leuk.
Oh, wat ik vergeet te vertellen is dat de Chinezen blijkbaar erg gek zijn op tofu in allerlei verschillende vormen. Één type springt er wel erg uit dat is de ‘stinky’ tofu. Wat meurt dat spul zeg, gadverdamme. Op veel plekken in Zhujiaojiao (of zoiets) rook het naar dat spul. Je kan nog beter aan m’n schoenen ruiken nadat ik de hele dag in de modder heb gelopen dan dat spul. Baaah, krijg weer kippenvel nu ik het opschrijf.
’s Avonds waren wij, èn Lonneke en Michael, weer redelijk hersteld van de vorige stapavond en was het tijd voor de volgende. Echter nu, was het: meiden met de meiden en de mannen met de mannen. Dat betekende ook dat Angelie en ik voor het eerst sinds 6 weken niet bij elkaar zouden zijn. Wat een opluchting moest dat geweest zijn voor Angelie zeg, even geen geklaag, gesteun, gezeur aan haar hoofd! (Voor mij ook even lekker)
Na wederom een korte nacht vertrokken we vol goede moed naar het station voor het vertrek met de trein richting Guilin. Jippie!! We mogen weer met de trein en ook nog eens een overnachting in de trein. Dit keer hebben we gekozen voor de hard-sleeper variant. D.w.z. stapelbedden van 3 hoog in een wagon zonder aparte compartimenten. Kortom een erg luidruchtig, geurig en kleurig geheel, maar oordoppen en een slaapmasker doen wonderen.
De regio rondom Guilin, Xing Ping en Yangshuo kenmerkt zich door het prachtige landschap, bestaande uit karstgebergte, sinaasappelgaarden, rijstvelden en kleine dorpjes, waarin je lekker kan fietsen.
Na 1 nacht en dag in Guilin vertrokken we per bamboevlot naar het kleine stadje/dorpje Xing Ping. De tocht voer ons door het karstgebergte, wat heel mooi was (foto’s). Het regende wel, maar dat mocht de pret niet drukken. Het gaf het geheel wat mystieks (schrijf je dat zo?). Op de boot zaten we met een Chinese jongen die wel zin had in een praatje met ons. Het enige probleem was dat hij geen Engels sprak. Daar had hij wel wat op gevonden. Een soort van Google Translate die soms erg rare vertalingen gaf. Hilariteit alom dus.
In Xing Ping hebben we een berg(je) beklommen met mooi uitzicht, dat was nogal een gevaarlijk avontuur, omdat het geregend had en het pad erg steil en glad was. Toch weer veilig beneden gekomen en daarna het plekje opgezocht dat op het briefje van 20 yuan staat (ja zo mooi is het daar dus!).
De volgende dag was het stralend weer en zaten we voor het eerst in de ‘double digits’ qua temperatuur, het was maar liefst 11 graden!!!! En wat doen wij Hollanders als het mooi weer is, dan gaan we fietsen!! ATB’s gehuurd en op pad. Na een paar minuten zaten we helemaal onder de modder en werden we uitgelachen door de plaatselijke bevolking (vooral Angelie), maar na een km of 30 kwamen we vol nieuwe indrukken weer terug bij de fietsverhuurder aan, bedankte hem en wenste hem veel succes met het schoonmaken van de fietsen.
Nadat we ons hadden omgekleed, de bus gepakt naar Yangshuo dat een km of wat verderop lag. Leuk stadje, dat is ingesteld op de toeristen.
Ook hier weer een berg beklommen en een prachtige zonsondergang meegepakt (zie hele vette foto!). Toevallig zat BFF Alex in hetzelfde hostel en hebben we weer een gezellige avond met hem en wat andere Engelse schavuiten gehad (foto).
Weer een trein gepakt, naar Kunming, de stad van de eeuwige lente, ondertussen wel zeiknat geregend op de ochtend van vertrek in Yangshuo.
We wilden in 1e instantie vanuit Kunming naar de Tiger Leaping Gorge in Lijiang doorreizen, maar omdat het qua tijd erg krap was hebben we hier maar van af gezien en de vliegtickets naar Myanmar al geboekt.
De 2 dagen in Kunming waren heerlijk, 20 graden, veel groen, dansende mensen in het park, veel studenten, een heel relaxte stad om een paar dagen te verblijven. We hadden maar 2 taken in Kunming, het omwisselen van onze Chinese Yuan naar hagelnieuwe Dollars omdat je in Myanmar niet kan pinnen en het opsturen naar Nederland van onze winterkleding en andere onnodige spullen. Dus, hop hop, met vederlichte backpacks en een portefeuille vol hagelnieuwe dollars, het vliegtuig in en op naar alweer het volgende land. Myanmar!!!!
Wist je dat:
Angelie steeds meer op een Chinees gaat lijken, ze drinkt ook al heet water tegen alle kwaaltjes, ze slurpt haar soep/noodles/dumplings/sichzuan beef met fried rice/of een ander willekeurig heerlijk gerecht op, en ze begint volgens mij ook al in een schuine lijn te lopen (zie ‘wist je dat’ van deel 3). Ik vind het allemaal best, maar hoop niet dat ze het keiharde gerochel en boeren van de Chinezen overneemt.
Er in China bijna geen deodorant te krijgen is. Volgens mij stinken die mensen niet (i.t.t. de tofu..).
Ik de Chinezen best wel cool vindt, ondanks dat ik hier allerlei aparte zaken opschrijf.
Ik Strava KOM ben op het rondje op de City wall van Xi’an en op een traject in Xing Ping. Knappe jongen die mij onttroont op deze segmenten!
Chinezen ook regelmatig zonder reden achteruit lopen op straat, WTF????
Ik een berichtje kreeg via waarbenjij.nu dat een heer van 81 onze verhalen had gelezen en daarvan genoot. Ik vond dit een erg leuk bericht en ik hoop dat hij dit verhaal weer leest en er net zoveel van geniet als de vorige keer.
Wij alle berichtjes die achtergelaten worden op waarbenjij.nu erg leuk vinden!
Nederland iedereens ass heeft gekickt in Sotchi!
Een Chinese begrafenis ook om half 8 ’s ochtends kan plaatsvinden.
Ze in Yangshuo op de markt gerookte hele honden verkopen, die je kunt opeten en buiten kleine puppies worden verkocht die als huisdier worden gehouden. Heel apart, maar bij ons heeft Flappie tot de kerst ook een goede tijd gehad.
Ze dan met de kist door de straat lopen (veelal achteruit lopend, mediterend blijkbaar) en naast een herrie makende fanfare er ook iemand vuurwerk loopt af te steken, waardoor je je rot schrikt in bed omdat je denkt dat er ergens een bom ontploft.
We in Yangshuo wederom afscheid hebben genomen van BFF Alex, maar wel met de belofte om elkaar elders in Azië te treffen (to be continued!).
Het erg slecht voor je gemoedsrust is om ’s ochtends net op tijd aan te komen bij de trein nadat je zeiknat bent geregend, er 15 Chinezen achter je lopen te roepen dat je op moet schieten, en er 8 gillende kinderen door de trein heen rennen. Life is a bitch.
Het erg goed voor je gemoedsrust is om, als je je eenmaal in de 50 km/u rijdende trein hebt geïnstalleerd, naar buiten te kijken naar het prachtige Chinese karstgebergte, je iPod op met mooie liedjes van o.a. Rowwèn Heze en Ramses Shaffy en Rokjesdag van Martin Bril op je eReader. Life is great!
Ik m’n eerste muggenbult al heb. Shit!
Wij de 3,5 week in China helemaal fantastisch vonden!
Ik geen zin meer heb om te schrijven en er een eind aan brij.
PS De rest van de foto's bij dit reisverslag volgen later. Wifi is traag en ik moet uitchecken!
Gr,
Angelie en Roy
-
27 Februari 2014 - 06:45
Ramon:
Kostelijk! Kan niet anders zeggen Lex!
Lekker wakker worden zo! Nog gefeliciteerd met Verjaardagswinkel!
Dikke kus aan je meisje.
Teek ker -
27 Februari 2014 - 08:01
Nicole:
Superleuk weer om te lezen! Xing Ping lijkt mij ook wel wat, mooie natuur daar.
veel plezier in Myanmar. Groeten Nicole -
27 Februari 2014 - 08:28
Tante C:
Geweldig leuk weer om jullie verhaal te lezen. Ik zoek na het lezen steeds alle plaatsen waar jullie zijn op in de atlas. Zo reis ik 'n beetje met jullie mee. Geniet nog maar lekker verder. Ik wacht weer op jullie volgende story. -
27 Februari 2014 - 08:49
Michiel:
Zijn er echt zoveel Chinezen? -
27 Februari 2014 - 09:48
Maikel:
Roy, volgens mij ben je wel geknipt als reisverslaggever van Arke of De JongIntra!
Maar euh, de lezers willen vast ook graag weten wat jij en Angelie gedaan hebben in de nacht dat jullie apart (met Michael en Lonneke) op stap zijn geweest in Shanghai:-) -
27 Februari 2014 - 10:09
Yvette:
Woehahaha.... Nou als tofu erger stinkt dan jouw schoenen dan moet het inderdaad een stinkbom zijn!
Die Chineesjes toch he.... Ze zijn overal! Wederom heerlijk om te lezen, al mis ik, net als Maikel, een alinea in het verhaal ;-P Hier alles toppiejoppie!!!! Carnaval ligt om de hoek :-) Lie ik drink er velen op jou!!!! Knuffels en xxx voor jullie! -
27 Februari 2014 - 12:59
Mam:
Ha kids, weer leuke avonturen, wederom hebben we ervan genoten, zie uit naar je volgend WiFi moment waarbij ik de foto,s bij het verhaal kan zoeken. Heerlijk relaxt zeker dat de winterkleren retour Nederland zijn, in ieder geval voor de temperatuur maar ook fijn dat Angelie dan weer een beetje plaats heeft voor de schoenen die ze allemaal koopt. Maar zeker dat het een beetje minder sjouwen is. Xx mam -
28 Februari 2014 - 09:05
Shahin:
Leuke treinen zijn dat he? Ik heb in Hongkong ingezeten. 425 km per uur. Met de meisjes lijkt op emirates airways. Leuk! -
03 Maart 2014 - 16:08
Daniel De Jong:
Klinkt allemaal goed. Veel plezier! -
04 Maart 2014 - 14:34
Sander:
Roy, mocht je het gemist hebben:
WVHEDW 9 - Zuidvogels 4 1-0. -
06 Maart 2014 - 16:45
Sander S:
Wat alweer een heerlijk verhaal en leuk met om de albinozoon van Bob Ross biertjes te drinken ;) Roy, ik ga je Cool Runnings ski-jas missen, heb je daar ook een fijne Speedo van?
Veel plezier in 't oude en lekker warme Birma! -
14 Maart 2014 - 15:32
Tinus:
Wat een mooie verhalen weer allemaal!
Ben jaloers!!!
Vroeg me inderdaad ook af wat er op het avondje apart gebeurd is;-)
X Tinus & Lau -
14 Maart 2014 - 21:24
Adie:
Wordt eens tijd voor een reactie van mij, zal deze trip aan je ouders voorstellen voor de komende Hemelvaartvakantie, ik weet zo al 2 die ja zeggen, maar ja die vliegreisjes he, dus helaas gaat em daqq nie worre, geniet nog en wij met jullie mee. Adie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
